Pre tačno 19 godina počeli su neredi tokom kojih su Albanci, najpre u Kosovskoj Mitrovici, a potom i širom Kosova i Metohije organizovali proterivanje Srba, uništavanje njihove imovine i verskih objekata.

Povod za pogrom bila je nesreća u kojoj su živote izgubila tri dečaka albanske nacionalnosti, utopivši se u reci Ibar kod sela Čabra u Ibarskom Kolašinu, a za šta su Albanci optužili Srbe.

Tog dana, 17. marta 2004. godine etnički je očišćeno šest gradova i devet sela, a svoje domove napustilo je više od 4.000 Srba.

Poginulo je osmoro Srba i 11 Albanaca, povređeno je više od hiljadu ljudi i nekoliko desetina pripadnika međunarodnih snaga.

Zapaljeno je ili teško oštećeno oko 1.000 kuća u vlasništvu Srba, deset škola, kao i domovi zdravlja, pošte i druge institucije države Srbije.

Tokom 48 sati zapaljeni su Bogorodica Ljeviška, Prizrenska bogoslovija i Hram Svetog Đorđa, crkva Hrista Spasa i konak manastira Svetih Arhangela kod Prizrena.

Miniran je manastir Svetih Кozme i Damjana u Zočištu, kao i manastir Devič.

U južnom delu Mitrovice zapaljena je crkva Svetog Save, u Prištini crkva Svetog Nikole, a u Podujevu je polomljen krst sa kupole crkve Svetog Andreja Prozvanog.

Tokom dva dana nasilja osknavljeno je ili potpuno uništeno 35 crkava i manastira, a nestalo je ili oštećeno više od 10.000 vrednih fresaka, ikona, putira i mnogo drugih crkvenih relikvija.

Srbi su proterani iz Kosova Polja, Obilića, Plemetine, Lipljana, Uroševca, Đakovice, Gnjilana.

Po drugi put iz svojih domova morao je da beži i srpski narod iz Belog Polja kod Peći, gde su ponovo zapaljene sve povratničke kuće.

Neredi su se dogodili pred očima 38.000 vojnika KFOR-a i 8.000 UNMIК policajaca, koji su bili zaduženi za očuvanje bezbednosti svih onih koji žive na Кosovu i Metohiji.

I pored toga – organizatori nisu kažnjeni, a oni koji su učestvovali u nasilju osuđeni su na minimalne zatvorske kazne.