Svečanost je počela liturgijom, posle koje su u tron vrhovnog poglavara SPC Njegovu svetost uveli mitropolit crnogorsko-primorski Joanikije i mitropolit dabrobosanski Hrizostom.
Tokom čina ustoličenja, mitropoliti su patrijarhu Porfiriju uručili panagiju arhiepiskopa, žezlo i belu panakamilavku (kapu).
U besedi, posle čina ustoličenja, patrijarh Porfirije rekao je da je ovo jedan događaj iz našeg života kada see mati Božija nadvila nad pravoslavnim vernicima u Carigradu 911-te godine.
“Mnoštvo razloga sabralo nas je danas u ovo vekovno sedište srpskih arhiepiskopa i patrijaraha, stecište teologa, književnika, umetnika i najumnijih Srba minulih vremena. Mnoštvo je povoda i razloga, a samo je jedan najvažniji. Danas nas je presveta mati Božija ovde sabrala da na praznik njenoga pokrova, praznik koji ne obeležavamo samo jedan događaj iz njenohg života, već jedan događaj iz našeg života, događaj iz života naše svete pravoslavne crkve, dogažaj njenog čuvenog javljanja u Carigradu 911-te godine kada se časnim svojim pokrovom nadvila nad okupljene vernike, okupljene pravoslabvne hrišćane ukazukjući im se prekrasna u svom sjaju, slavi i lepoti nebeskog postojanja ka kome nas void i za koje se za nas Bogu moli”, rekao je u svojoj besedi Patrijarh Porfirije.
Činu ustoličenja prisustvovali su princ prestolonaslednik Filip Karađorđević, beogradski nadbiskup Stanislav Hočevar, predstavnici KFOR-a, Goran Rakić, Igor Simić i ostali mnogobrojni gosti.
Ceremoniju je pratilo oko stotinak domaćih i stranih novinara.
Pećka patrijaršija je tradicionalno sedište u kome su vekovima ustoličavani srpski patrijarsi, od prvog srpskog arhiepiskopa Svetog Save, koji je bio poglavar srpske crkve u periodu od 1219. do 1233. godine do patrijarha Irineja.
Poslednji srpski arhiepiskop i prvi srpski patrijarh bio je Sveti Joanikije Drugi. Srpska arhiepiskopija je na Cvete 1346. godine proglašena za Patrijaršiju. Joanikije, koji je postao prvi srpski patrijarh, krunisao Dušana Silnog za cara.
Peć je za sedište Patrijaršije proglašena 1346. godine. Nedugo posle pada Srbije pod tursku vlast 1459. godine, umro je patrijarh Arsenije II 1463. godine a vlast ohridskog arhiepiskopa proširila se na Pećku patrijaršiju.